Ο Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος στα Γιάννενα αποτελεί, από τον Δεκέμβρη του 2005, ένα ζωντανό εγχείρημα αυτοοργάνωσης, με διαρκή, ανοιχτή και δημόσια, κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική παρουσία. Ένα εγχείρημα που χρόνο με τον χρόνο βαθαίνει τις σχέσεις του με την γειτονιά και την πόλη, ριζώνοντας πάνω σε απλές, αυτονόητες, και κοινές καθημερινές ανάγκες και επιθυμίες.
Ο χώρος λειτουργεί και παίρνει αποφάσεις μέσω της εβδομαδιαίας διαχειριστικής συνέλευσης με όρους ισοτιμίας, συνδιαμόρφωσης και άμεσης δημοκρατίας.
Ο Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος συνεχίζει αρνούμενος συνειδητά οποιαδήποτε κρατική ή κομματική επιχορήγηση, στηριζόμενος οικονομικά στην ελεύθερη συνεισφορά, (ανάλογα με τις δυνατότητες του καθενός και της καθεμιάς) των ανθρώπων που συμμετέχουν στην εβδομαδιαία Διαχειριστική Συνέλευση,των συλλογικοτήτων που φιλοξενούνται αλλά και όλων όσων στέκονται έμπρακτα και με οποιοδήποτε τρόπο αλληλέγγυοι στο εγχείρημα αυτό.
Η λειτουργία του αυτή, όπως και ο ανοιχτός, κοινωνικός, πολύμορφος και πολύχρωμος χαρακτήρας του αποτελούν μια συνειδητή επιλογή των ανθρώπων που συμμετέχουμε και στηρίζουμε το εγχείρημα αυτό, γνωρίζοντας εξαρχής ότι μπορεί να έρθουμε αντιμέτωποι με ποικίλες δυσκολίες και αντιξοότητες, με φοβικά και συντηρητικά αντανακλαστικά, αλλά και με το μακρύ χέρι της εξουσίας, την κρατική ή παρακρατική* καταστολή.
Το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη 2009, ένα χρόνο μετά την κρατική δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, και ενώ στους δρόμους της πόλης είναι σε εξέλιξη μαζική μαχητική πορεία, από την οποία προσήχθησαν 40 άτομα , τα ΜΑΤ περικυκλώνουν τον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο. Παρά τις απειλές οι παρευρισκόμενοι αρνούνται να επιτρέψουν την είσοδο τους στο χώρο. Στις επίμονες ερωτήσεις τους για το αν υπάρχει εισαγγελέας ή κάποιο νομιμοποιητικό έγγραφο οι μπάτσοι αντιτάσσουν τον τσαμπουκά τους και προσπαθούν να σπάσουν την πόρτα και τις τζαμαρίες. Τελικά, χωρίς να τηρήσουν ούτε καν τα προσχήματα νομιμότητας, εισβάλουν στο χώρο από την πίσω πόρτα της πολυκατοικίας. Συγχρόνως εισβάλουν και σε διπλανά σπίτια τρομοκρατώντας όλη τη γειτονιά. Ακολουθεί κυνηγητό στο εσωτερικό της πολυκατοικίας και βίαιη απομάκρυνση του κόσμου εκτός του κτιρίου, ξυλοκοπούν, τραμπουκίζουν, βρίζουν και καταστρέφουν.
Ακολούθησε σωματική έρευνα, εξακρίβωση στοιχείων, έρευνα σε τσάντες και φωτογραφικές μηχανές. Ταυτόχρονα, στον άδειο από συντρόφους-ισσες χώρο, κουκουλοφόρος μπάτσος ερευνά το στέκι για περίπου μισή ώρα. Τα μόνα «ενοχοποιητικά στοιχεία» που βρήκαν ήταν έντυπο υλικό και αφίσες που κατά τη γνώμη τους ήταν αρκετά για να δικαιολογηθεί η εισβολή τους. Ακολουθούν απειλές για προσαγωγές οι οποίες τελικά δεν πραγματοποιούνται, αφού τα ΜΑΤ αποχωρούν μετά από επείγουσα κλήση για επέμβασή τους σε άλλο σημείο της πόλης.
Η παράνομη εισβολή στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο εντασσόταν στο γενικότερο κλίμα στοχοποίησης στεκιών και καταλήψεων και τρομοκράτησης αγωνιζόμενων ανθρώπων, που είδαμε να εντείνεται ενόψει των κινητοποιήσεων της 6ης Δεκέμβρη. Χαρακτηριστική είναι η εισβολή της αστυνομίας το Σάββατο 5 Δεκέμβρη στο στέκι Ρεσάλτο στο Κερατσίνι και η παραπομπή σε δίκη όσων βρισκόταν εκεί με βαριές κατηγορίες βασισμένες σε γελοία στοιχεία, αλλά και όσων τους στάθηκαν αλληλέγγυοι καταλαμβάνοντας το δημαρχείο Κερατσινίου.
Θεωρώντας ότι η εισβολή αυτή δεν στρέφεται μόνο ενάντια στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο και όσους και όσες συμμετέχουμε ή τον στηρίζουμε με οποιοδήποτε τρόπο, αλλά και στα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και ελευθερίες ολόκληρης της κοινωνίας, αποφασίσαμε να μην κάνουμε ούτε ένα χιλιοστό πίσω, απεμπολώντας έστω τα στοιχειώδη δικαιώματά μας. Εκτός από την ανάδειξη του γεγονότος και την κοινωνική καταδίκη των υπευθύνων με αφισοκολλήσεις, μικροφωνικές και πορεία, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε και στην κατάθεση μήνυσης ως μια ακόμη πράξη αυτοάμυνας του χώρου απέναντι στους λεονταρισμούς που θα θελήσουν να κάνουν στο μέλλον. Με απλά λόγια κρίναμε ότι έχοντας καταγγείλει νομικά το γεγονός, την επόμενη φορά θα σκεφτούν και αυτού του είδους τις συνέπειες πριν αποπειραθούν να μπουκάρουν. Επίσης, σε καμιά περίπτωση δεν κρίναμε ότι η ασφάλεια και λειτουργία του στεκιού μπορεί να κριθεί σε μια δικαστική αίθουσα. Αυτό που δίνει ζωή στα εγχειρήματα και τα καθιστά ¨ασφαλή¨ είναι η δημιουργικότητα, η ζωντάνια, η μαζικότητα, η συντροφικότητα, η αλληλεγγύη των ανθρώπων που συμμετέχουν.
Επίσης σε όλα τα μέλη της διαχειριστικής ήταν κοινός τόπος ότι η καταδίκη τέτοιων επιθέσεων δεν μπορεί παρά να είναι κοινωνική-κινηματική. Η καταγγελία της επίθεσης με τα μέσα που προσφέρει η αστική νομιμότητα μπορεί αρχικά να φαίνεται αντιφατική όμως για μας αναδεικνύει μια άλλη αντίφαση που αποτελεί κεντρικό χαρακτηριστικό του κράτους και των μηχανισμών του: ότι αυτοί που επιτίθενται στο όνομα της αστικής νομιμότητας, είναι οι ίδιοι που την τσαλαπατούν και την καθιστούν κενό γράμμα. Και θα μας ενδιέφερε πολύ να δούμε πώς θα δικαιολογούσαν προφανείς παρανομίες ενώπιον δικαστή και ακροατηρίου. Όσο για μας, δεν έχουμε τίποτα να κρύψουμε ούτε να φοβηθούμε, πολύ περισσότερο απέναντι σε θρασύδειλους τσαμπουκάδες που εισβάλλουν τσαλαπατώντας όχι μόνο την αξιοπρέπειά και τα στοιχειώδη δικαιώματά μας, αλλά ακόμα και την ίδια την αστική νομιμότητα την οποία υποτίθεται υπηρετούν.
Στις 22 Ιουνίου εκδικάζεται η μήνυση στα Γιάννενα. Θεωρούμε πολύ σημαντική την ανάδειξη του γεγονότος και την καταδίκη των υπευθύνων, ειδικά στις μέρες μας που στοιχειώδη κοινωνικά και πολιτικά μας δικαιώματα καταπατούνται, η στοχοποίηση αυτοδιαχειριζόμενων χώρων, στεκιών και καταλήψεων εντείνονται, η επίθεση σε αγωνιζόμενους ανθρώπους και κοινωνικά κινήματα κορυφώνεται, η καταστολή και η αστυνομοκρατία τόσο στην πόλη μας όσο και πανελλαδικά αυξάνεται.
ΧΡΟΝΙΚΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΣΕΩΝ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ:
·5/12/09 στο Ρεσάλτο
· 5/5/10 εισβολή με τραυματία μία κοπέλα στο στέκι μεταναστών(Αθήνα)
·4/12/10 στο Ναδίρ
·28/12/10 στη κατάληψη Μαραγκοπούλειο
·5/5/10 στη κατάληψη Ζαΐμη βάζοντας φωτιά σε έντυπο υλικό
· 16/2/11 στη κατάληψη Πίκπα στο Ηράκλειο
·15/6/11 στο Ορφανοτροφείο
· 25/3/12 στο Στέκι Barruti στη πόλη της Βέροιας
·20/4/12 σφραγίζουν τον κοινωνικό χώρο Βοξ και την κατάληψη στέγης στη Βαλτετσίου η οποία ανακαταλαμβάνεται τις επόμενες μέρες
*Τα ξημερώματα της Κυριακής 13 Μαΐου 2007, δεχτήκαμε εμπρηστική επίθεση με μολότοφ, ανήμερα επετειακής εκδήλωσης για την Β.Ήπειρο στην οποία παρευρέθηκαν-εντελώς συμπτωματικά- και φασίστες «εκδρομείς» από διάφορες πόλεις. Η φασιστική επίθεση της 13ης Μάη σε καμία περίπτωση δεν αποτέλεσε αφορμή για να κάνουμε εκπτώσεις στη δράση μας. Με λίγα λόγια, το στέκι αλλά και ο ευρύτερος χώρος της αμφισβήτησης στην πόλη μας, όχι μόνο δεν φοβήθηκε αλλά εξοργίστηκε (όπως έγραφε και η αφίσα μας) και συνέχισε την πολύμορφη δράση του. Επίσης, στις 24 Δεκέμβρη 2011, φασίστες έσπασαν τις τζαμαρίες του στεκιού.
