H σταυροφορία της Αξιολόγησης μετράει ήδη αρκετά χρόνια στην Ελλάδα. Από τη μία, η ρητορική περί αξιολόγησης επιχειρεί να μετατοπίσει το βάρος της συζήτησης για τη δημόσια εκπαίδευση στους εργαζόμενους/ες σ’αυτή. Από την άλλη, η εφαρμογή της στοχεύει στην κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών, στην υπονόμευση της παιδαγωγικής ελευθερίας και την ενίσχυση των ταξικών φραγμών στο Σχολείο.
Παράλληλα, είναι απαραίτητη η προσπάθεια κατανόησης του ρόλου των υπερεθνικών οργανισμών (βλ. ΟΟΣΑ) στη χάραξη εκπαιδευτικής πολιτικής, ως αναπόσπαστο μέρος της κριτικής συνειδητοποίησης της εκπαιδευτικής, αλλά και της ευρύτερης κοινωνικής πραγματικότητας.
Τα τελευταία χρόνια, οι εργαζόμενοι/ες στην εκπαίδευση έχουν έρθει αντιμέτωποι δύο φορές με την απόπειρα (και νομοθετικά κατοχυρωμένης) εφαρμογής της αξιολόγησης. Ποιες επιτυχίες είχε το κίνημα αυτό; Ποιες πτυχές της αξιολόγησης αμφισβητεί και ποια είναι η δυναμική του για παραπέρα ανάπτυξη;
Θα μιλήσουν ο Λευτέρης Παπαθανάσης (Εκπαιδευτικός Δ.Ε) και η Ακριβή Μάντζαρη (Αναπληρώτρια Εκπαιδευτικός Π.Ε).
Το Σάββατο 24.04, στις 19.30 μέσα από την πλατφόρμα zoom, στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://us02web.zoom.us/j/87376787171?pwd=MXBkYUwzYkl0K3pPaXBzTWc5U2ZtQT09